Συνήθως υποδέχομαι τις εποχές
στο πεζοδρόμιο
Σήμερα όμως το φθινόπωρο
Μπήκε απρόσκλητο
απ’ το ανοιχτό παράθυρο
Χωρίς καλοσωρίσματα
Με ξάφνιασε
Περίμενα το καλοκαίρι
-δεν ήρθε φέτος
Ξοδεύτηκαν σε δάκρυα
οι νύχτες με τα ολόγιωμα φεγγάρια
Οι έρωτες αποδήμησαν νωρίς
μαζί με τα πουλιά του δάσους
Έμεινε η ερήμωση να συντροφεύει
λόγια ανείπωτα
Μαζί και το αναπόφευκτο
Στέκουν εκεί ώσπου να έρθει
το καλοκαίρι το επόμενο
«Ανεπίδεκτα» σκέφτομαι
Αρνούνται το τετελεσμένο
Κι ελπίζουν
Ντίνα Ζαγάρη (1/9/2018)
 |
Art by Aykut
Aydogdu
 |
| Κωσταντίνα Ζαγάρη |
|
|
Η Κωνσταντίνα
Ζαγάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 , όμως θεωρεί τον Μαραθώνα κατ’ επιλογή
πατρίδα της , αφού ζει μόνιμα εκεί 40 περίπου χρόνια , με τον άντρα της και τα
4 παιδιά τους.
-Έχει γράψει ένα θεατρικό έργο ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΩ ΚΑΙ (ΔΕΝ) ΤΗΣ ΜΟΙΑΣΩ
που βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων
Ασχολείται
ερασιτεχνικά με το θέατρο.
