Η ΑΡΡΩΣΤΗ ΜΟΥΣΑ
Τι έχεις, Μούσα μου φτωχή, σήμερα δε μου λες;
Φάσματα νύχτια τ’ αμαυρά τα μάτια σου κοιτάνε,
και βλέπω από την όψη σου μια-μια ν’ αντιπερνάνε
τρέλα και φρίκη, σκοτεινές, κρύες και σιωπηλές.
Τάχα το ρόδινο στοιχειό κ’ οι πρασινοξωθιές,
το φόβο και τον έρωτα στα στήθια σου σκορπάνε;
Τάχα ο βραχνάς με τη σκληρή, βαρειά γροθιά του νά ’ναι
που σ’ έπνιξε σε μυστικές βαθιά βαλτονεριές;
Θε νά ’θελα, ξεχύνοντας υγείας ευωδιά,
αιώνια σκέψεις δυνατές τα στήθια σου να κλείνουν,
και το αίμα σου, χριστιανικό, νά ’τρεχε ρυθμικά,
σαν ήχος πλούσιος συλλαβών
αρχαίων που τις λαμπρύνουν βασιλικά με τη σειρά,
του τραγουδιού ο αφέντης
ο Φοίβος, κι ο μεγάλος Παν, των τρύγων ο λεβέντης.
Ο Σαρλ
Μπωντλαίρ, 9 Απριλίου 1821 – 31 Αυγούστου 1867
ήταν ο Γάλλος ποιητής, μεταφραστής και κριτικός τέχνης, ένας από τους
σημαντικότερους της γαλλικής λογοτεχνίας. Με το έργο του σημάδεψε την παγκόσμια
λογοτεχνία και τον γαλλικό συμβολισμό.
Υπήρξε μεγάλος θαυμαστής του έργου του Edgar Allan Poe
στη Γηραιά Ήπειρο, το οποίο και διαδόθηκε σε αυτή τη μεριά του πλανήτη χάρη
στις μεταφράσεις του.
Ο Μπωντλαίρ μπορεί σήμερα να αναγνωρίζεται ως
σημαντικός ποιητής της γαλλικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αλλά κατά τη
διάρκεια της ζωής του υπέστη δριμεία κριτική για τις συγγραφές του και τη
θεματική του. Ελάχιστοι από τους σύγχρονούς του τον κατανόησαν.
Είχε εμφάνιση δανδή, ενώ ήταν καταχρεωμένος και διήγε
άθλιο βίο.
Το 1848 συμμετείχε στην επανάσταση των οδοφραγμάτων
και λέγεται ότι παρότρυνε τους επαναστάτες να πυροβολήσουν τον πατριό του...
Ο Μπωντλέρ κατόρθωσε να συνυφάνει στο έργο του την
ομορφιά και την σατανική κακία, τη βία και την ηδονή, τη φρίκη και την έκσταση,
τη μελαγχολία και το σκοτεινό χιούμορ, τη νοσταλγία και την αίσθηση της κατάρας
που κατατρέχει το ανθρώπινο είδος.
Θεωρείται ο πατέρας του πνεύματος της παρακμής με
στόχο τον σκανδαλισμό της αστικής τάξης. Όλοι πάντως συμφωνούν στο ότι το έργο
του άνοιξε το δρόμο για την σύγχρονη ευρωπαϊκή ποίηση.
Πέθανε στο Παρίσι από πάρεση και αφασία το 1867.
