Η αγάπη μου και η τόσα χρόνια ενασχόληση μου με τις τέχνες γέννησε την ανάγκη να δημιουργήσω αυτό το blog με την φιλοδοξία να μοιραστώ με συνοδοιπόρους μου καλλιτέχνες , ποιητές , συγγραφείς , συνθέτες , μουσικούς , χορευτές , ζωγράφους , φωτογράφους , αρτίστες γλυκούς ξεχωριστούς της ψυχής μας τα πονήματα . ~Φάνυ Φωτεινή Πολέμη~

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

Μιχάλης Κατσαρός- Θα σας περιμένω (Κατά Σαδδουκαίων)







Θα σας
περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα


Αδιάφορος-

Δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.

Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου

Ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες.

Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος

Χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.
Πίσω από το χάρτινο κήπο σας

Πίσω από το χάρτινο πρόσωπό σας

Εγώ θα ξαφνιάζω τα πλήθη

Ο άνεμος ο δικός μου

Μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες

Μάταιοι λόγοι

Μην
αμελήσετε.

Πάρτε μαζί σας νερό.

Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία.



Μιχάλης Κατσαρός

Θα σας περιμένω ( Κατά Σαδδουκαίων }

το βίντεο με την ανάγνωση του ποιήματος του Μιχάλη Κατσαρού είναι απ την ραδιοφωνική εκπομπή FanOrama Fany Polemi
https://www.facebook.com/fanoramafanypolemiofficial/

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Ξεριζωμένοι άνθρωποι


Ξεριζωμένοι άνθρωποι,
και μια νύχτα που μετουσιώνει το όνειρο σε εφιάλτη
Κρύβει το δάκρυ αυτός που η ζωή τον καταδίκασε
να τρέχει ,
αυτός που δεν έχει πατρίδα γίνεται φονιάς
της ίδιας του της ελπίδας για ζωή ,
αφού η κάθε γη τον διώχνει ,
ο θάνατος καραδοκεί το θύμα του
ψυχή για να θρέψει .
Σκίζει ένα κομμάτι ύφασμα να ντύσει ένα μωρό
που τα μάτια του δεν γνώρισαν πατρίδα ,
που το στόμα του δεν ήπιε γάλα γλυκό ,
που το κλάμα του δεν έχει την δύναμη «μάνα» να φωνάξει,
της μάνας το βυζί το τρύπησε μια σφαίρα ,
δεν βγάζει  γάλα,
μόνο αίμα   κόκκινο , το μόνο χρώμα σε τόσο γκρίζο .
Κι όλοι εμείς φοβόμαστε τον ξένο πόνο,
 μια κι η δικός μας πόνος υπερτερεί  της συμπόνοιας
 ακόμη και της απλής  ανοχής  ,
 διογκώνεται  , βρυχάται και σκιάζεται την ίδια την σκιά του.
και χώνει θρασύδειλα πισώπλατα μια μαχαιριά …
επιβίωσης αναθυμίαση .
Ανάσα μην πάρεις… δηλητήριο είναι
Φούντωσε σαν αναρριχητικό  φυτό το μίσος  να μας πνίξει ,
Ο δικός μας πόνος εξουδετέρωσε  κάθε συναίσθημα φιλευσπλαχνίας ,
γιατί όποιος δεν έχει μάτια τον ήλιο για να δει  να ανατέλλει,
ακρωτηριάζει την συμπόνια του για να θρέψει το υπέρογκο Εγώ του
και ξεριζώνει την καρδιά του! Τρόπαιο την κάνει!
Ένας ο στόχος :
άσπλαχνους μας θένε ,
για   βρικόλακες  μας προγραμματίζουν ,
τυλιγμένοι με σημαίες   να τσικνίζουμε   σφαχτάρια ,
σ ένα πανεθνικό  μπαρμπικιου,
σ ένα ολέθριο πανηγυρτζίδικο ενταφιασμό
της ανθρωπιάς μας .
Τα κεφάλια κάτω και το βλέμμα στην γη
 και η υπόληψη χαμηλότερα.

ΟΙ ξένοι απάτριδες θα παραμένουν και εκτοπισμένοι  
κι εμείς άκαρδοι ευπατρίδες με κατεβασμένα βρακιά
θα λιθοβολούμε τον πολιτισμό μας.

Φάνυ Πολέμη 

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Ανάμεσα σε πέντε γραμμές - Ελληνικός Κινηματογράφος ( ένα μουσικό αναλόγιο)

Ένα μουσικό αναλόγιο με τραγούδια και σκηνές από τον ασπρόμαυρο Ελληνικό κινηματογράφο που αγαπήσαμε σε μια ιστορική αναδρομή απο το 1914- 1962.
Μία μουσική παράσταση , με τραγούδια Ελλήνων ηθοποιών που τραγούδησαν στις ταινίες τις εποχής εκείνης , και μερικές σκηνές από ταινίες που μας έχουν μείνει αξέχαστες .
Επί σκηνής η ηθοποιός Φάνυ Πολέμη στο τραγούδι και στην αφήγηση , ο μουσικός Μαρίνος Κωστόπουλος στο πιάνο και στο τραγούδι και ένα video wall που θα μας φέρει κοντά πρωταγωνιστές του Ελληνικού Σινεμά που αγαπήσαμε σε αλησμόνητες σκηνές .
Την παράσταση προλογίζει η Ισαβέλλα Μαυράκη Σκηνοθέτης. Παραγωγός της εταιρίας ΤΟΝΙΚΟΝ -Ντίνος Κατσουρίδης .
Στις 10 του Νοέμβρη στον χώρο Πολιτισμού κα Τέχνης " Έλευσις και Υδράνη" στον Κεραμεικό
Έναρξη παράστασης 20.30
Κείμενα : Γωγώ Λαπατά – Βούλα Σταμπέλου
Σκηνοθεσία– ερμηνεία –τραγούδι– επιμέλεια βίντεο : Φάνυ Πολέμη
Μουσική επιμέλεια -πιάνο : Μαρίνος Κωστόπουλος
«Έλευσις και Υδράνη»
Ευμολπιδών 9Α ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
~~~~*~~~~
Η Φάνυ Πολέμη είναι Ηθοποιός, απόφοιτος , αριστούχος της Δραματικής Σχολής Πέλου Κατσέλη. Βραβευμένη στο «Να η Ευκαιρία» της ΕΡΤ με το 1ο βραβείο Ερμηνείας στην κατηγορία «Μουσικό θέατρο».
Δασκάλα Κινησιολογίας και Παντομίμας, τραγουδοποιός – στιχουργός -ποιήτρια. Δασκάλα Θεάτρου για παιδιά (θεατρικό παιχνίδι – πως στήνουμε μια παράσταση για παιδιά με παιδιά) Παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών – ΕΡΤ, Δίαυλος 10 , Top FM , Galaxy , Kyklos Fm , Street Radio ertopen radio 106.7 La Vita radio. Butterfly radio.
Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο θέατρο, μουσικές σκηνές και τηλεόραση..
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και blogs, έχει εκδώσει επίσης την Ποιητική συλλογή «Χωρίς Αιδώ μιάν αοιδό και άλλες ποιητικές περιπέτειες».
Έχει δημιουργήσει το blog «Τέχνης φτερά» http://tehnisftera.blogspot.gr
~~~~*~~~~
Ο Μαρινος Κωστοπουλος γεννηθηκε και κατοικει στην Αθηνα. Ειναι συνθετης, θεωρητικος της μουσικης και πιανιστας. Ειναι αριστουχος αποφοιτος μουσικων σπουδων Ιονιου πανεπιστημιου. Ειναι επισης αριστουχος διπλωματος συνθεσης με καθηγητη τον Δημητρη Μακροποδη απο το Συγχρονο ωδειο Αθηνων, και πτυχιουχος πιανου με διακριση με καθηγητρια τη Μαρια Κουρη.
Διδασκει θεωρητικα της μουσικης στο Μουσικο σχολειο Αλιμου.
Εργα του εχουν παρουσιαστει σε συναυλιες και εργαστηρια (Μεγαρο μουσικης Αθηνων, αιθουσα Παρνασσου, ραδιοφωνια της Φλοριντα κ.α.), αλλα και σε παραστασεις οπου ο ιδιος παιρνει μερος ("Τα ματια της Ελσας" σε σκηνοθεσια Αθηνας Κεφαλα κ.α.) η πρόσκληση στο facebook για όσους θελουν συμμετοχή : https://www.facebook.com/events/774987506306478/

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

αναφυλλητό -Γιάννης Ρίτσος




Γιάννη Ρίτσου, «Αναφυλλητό. V»

Ένας κήπος, ένα φεγγάρι

ένα πουλί από φεγγάρι

σε φωνάζουν. Έλα.

Τα φύλλα ξεχάσανε το χρώμα τους.

Μην αργείς.

Σταχτί χρώμα, σταχτιά σκέψη,

ξεχνάω να δω, ξεχνάω να πάω

— πού πάω;

Φωτεινούλα

πολύ περηφανεύτηκα

πολύ,

είπα:

ορίζω τη ζωή μου

ορίζω το θάνατο.

Κοίτα

τίποτα δεν ορίζω.

Ούτε ένα νύχι

δεν είμαι πιο ψηλός

απ' το μερμήγκι.
Αχ, πίκρα: η πίκρα

με σμίγει πάλι

μ' όλο τον κόσμο

να κλαίω, να κλαίω

με τους φτωχούς

τους πεινασμένους

τους πικραμένους

να κλαίω, να κλαίω

από την πείνα

της αγάπης.
Αχ, Φωτεινούλα,

μικροί-μικροί

ταπεινωμένοι

που 'ναι κ' οι στίχοι,

πικρά-πικρά

που κλαίνε οι στίχοι,

μπροστά στα πόδια σου.
Ντρέπομαι τούτο το χαρτί,

τα λόγια ντρέπομαι,

ντρέπομαι το ποτήρι το νερό

ντρέπομαι που διψάω

ντρέπομαι που πίνω,

κλαίω,

ντρέπομαι που κλαίω.
Κι αχ, αγαπάω τον πόνο μου,

ό,τι από σένα το αγαπάω.

Δεν ξέρω.

Κλαίω.

Δε θέλω.

Το κλάμα λυώνει την καρδιά

λυώνει τη πίκρα.

Όχι.
Θέλω τον πόνο ολόκληρο

όρθιο τον πόνο

πέτρινο

όρθιο κι ακέριο.

Μη φύγεις.

Από τη συλλογή Υδρία (1957-1958)
[πηγή: Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα 1930-1960, τ. Β΄,
Εκδόσεις «Κέδρος», Αθήνα 1961, σ. 344-345]


Από την ενότητα της εκπομπής FanOrama Fany Polemi "Αναγνώσεις Ποιητών" διαβάζω το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "Αναφυλλητό V" . Καλή θέαση και ακρόαση ! Φάνυ Φωτεινή Πολέμη

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Γένεσις και Batida de coco - Δύο ποιήματα Της Αρετής Γουργιώτου

ΓΕΝΕΣΙΣ

Ερωτικά της ελιάς τα κλωνιά τα αρμυρίκια ανταμώνουν.
Σμίξιμο  κάτω από το μάτι του Θεού στην άκρα της θάλασσας.
Απόκρυφο το χωριουδάκι στου Πηλίου τα ριζά.
Εκεί βουτά ο ήλιος στο γέρμα του, βάφοντας αιμάτινο τον υδάτινο ορίζοντα.
Τα χνάρια μου, μοναχικά στην άμμο την βρεγμένη,
αχάραγα την ιαματική αφή της αλμύρας γεύονται.
Γαλήνη αδιατάρακτη σμίγει με της ψυχής το κακοκαίρι

-Καλημέρα.

Υψώνω το βλέμμα.
Ο Πρωτέας, σκέφτηκα, με παραπλανά.
Πήρε μορφή αγγέλου με μαλλιά ανεμίζοντα,
σαν τις φτέρες στα γλυκοψιθυρίσματα του Ζεφύρου!

-Χαμογέλα, είναι όμορφη η ζωή.

Θαλασσόφερτος έρωτας!
Εκεί δα, στην άκρα του Θεού, τυλιγμένος με τις λιοθυγατέρες της Ηούς και της λυγαριάς την μεθυστική ευωδία στου πρωιού την ώρα.

-Καλημέρα, αντιγύρισα χαμογελώντας.
Άρχισα να καταμετρώ ζευγαρωτά πια τα χνάρια μας στην άμμο.

Ναι, είναι όμορφη η ζωή.

Αρετή Γουργιώτου

" ΛΥΔΊΑ ΛΊΘΟΣ "

ΠΙΝΑΚΑΣ: Σαλβαντόρ Νταλί.


BATIDA DE COCO


Χαμογέλασέ μου να σε φιλήσω,
έλεγες, καθώς τα μάτια άνοιγα την Αυγή.
Το βλέμμα σου με λατρεία την όψη μου χαρτογραφούσε .
Δεν κοιμάσαι; ρωτούσα.
Κι εσύ, με το χέρι στων μαλλιών σου τα δαχτυλίδια στηριγμένο, αποκρινόσουν.
Όχι!
Να καρφώσω θέλω του κορμιού σου το σχήμα στην ψυχή μου,
 για όταν θα φύγεις.
Να ζωγραφίσω των ματιών σου το χρώμα και του χαμογέλιου σου τις άκριες.
Τα όρια του κόσμου σου να κιγκλιδώσω.
Γιατί ο κόσμος μου είσαι συ, Αγαπημένη.

Κι αυτές οι θύμησες ήλος ανάλγητος έγιναν απόψε.
Τις στοιβάδες του δέρματος διαπέρασε και στης καρδιάς τις ίνες καρφώθηκε.
Απρόσμενα της μνήμης τα ταξίδια ερήμην μας τον Χρόνο γεφυρώνουν.

Σαββατόβραδο!
Ακόμη στα χείλη μου αποκρατεί η γεύση του BATIDA de COCO.

Αρετή Γουργιώτου

" ΛΥΔΊΑ ΛΊΘΟΣ "

ΠΙΝΑΚΑΣ : Η Γαλάτεια των Σφαιρών.
Σαλβαντόρ Νταλί.




ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Αρετή Γουργιώτου κατάγεται από τα Φάρσαλα Θεσσαλίας. Εκεί τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκε ως φιλόλογος στην Μέση Εκπαίδευση. Δίδαξε σε Ελληνικά Γυμνάσια και Λύκεια και στο Ελληνικό Κολέγιο Λονδίνου.
Έχει συμμετάσχει:
 Σε δύο ποιητικές ανθολογίες
“Χρώματα ψυχής”
“Συνομιλώντας με τον Κ.Π.Καβάφη”
Εκδόσεις Όστρια 2018.
Στο διαδικτυακό συλλογικό βιβλίο
"Ο Χρόνος και ο Λόγος" του
Δ.Γκόγκα.
Στην εγκυκλοπαίδεια
"Σύγχρονοι Έλληνες Λογοτέχνες" του περιοδικού Κέφαλος Κεφαλονιάς.
Ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί
σε διαδικτυακούς ιστότοπους.
Επίσης συμμετείχε με ποίημά της στο
Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης με θέμα την Ειρήνη.
For a world Without Wars
World Poetry Initiaktives
Αθήνα Ιούνιος 2019.

Οι “ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ” είναι η πρώτη  της προσωπική ποιητική συλλογή.
Εκδόσεις Βεργίνα.
Υπό έκδοσιν η δεύτερη ποιητική συλλογή
" ΛΥΔΊΑ ΛΊΘΟΣ".

Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Δέος- Κοραλία Θεοτοκά




Αναγνώσεις Ποιητών με την Φάνυ Πολέμη
Διαβάζοντας Κοραλία Θεοτοκά στην εκπομπή FanOrama Fany Polemi
~~~~~~~~~~~~~~
Λίγα λόγια για την ποιήτρια Κοραλία Θεοτοκά
Βιογραφικά Στοιχεία
Η Κοραλία, κόρη του Δημητρίου Ανδρειάδη (1896–1970) και της Ελένης Στεφάνου (1905–1993), από την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο (Σαμψούντα) αντίστοιχα, γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 5 Μαΐου 1935. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Σχολή Χατζιδάκη και σπούδασε στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Παράλληλα, με τη βοήθεια του πατέρα της, ασχολήθηκε με την εισαγωγή ινδικών ταινιών και ταξίδεψε στην Ινδίες αλλά και στην Ευρώπη. Το 1962 πήρε δίπλωμα ξεναγού και εργάστηκε ως ξεναγός για μικρό διάστημα.

Το 1963 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Απόπειρες, ενώ ποιήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία. Στις 11 Ιουλίου 1966 παντρεύτηκε τον Γιώργο Θεοτοκά, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην φροντίδα του εκδιδομένου και ανέκδοτου έργου του Θεοτοκά.

Το 1967 εξέδωσε την δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Σε άλλο φως, αλλά αρνήθηκε τη διακίνησή της στο εμπόριο λόγω της μεσολάβησης της δικτατορίας. Από την ίδια χρονιά ως το 1974 υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Ε.Π.). Από το 1969 ως το 1973 παρακολούθησε τη σειρά μαθημάτων Iστορίας της Τέχνης από τον Παντελή Πρεβελάκη, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1971 εκδόθηκε η συλλογή της Η ταυτότητα και το 1975 η σύνθεση Οι μεγάλες διαδικασίες. Από το 1974 ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συμπαράστασης Κυπρίων, προσφέροντας βοήθεια σε κύπριους πρόσφυγες. Το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 1976 αυτοκτόνησε, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 90, στην Αθήνα.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Η μουσική που ακούγεται είναι Dead can dance Dance of the Bacchantes
https://youtu.be/WQr9Q7AmqqM
 Φωτογραφία απο το λογοτεχνικό περιοδικό "η λέξη" Δεκέμβρης '81 

Τρίτη 18 Ιουνίου 2019

Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη στο Πόλις _in_art


Μικρή Πράσινη Θάλασσα

Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ
Πού θά 'θελα νά σέ υἱοθετήσω
Νά σέ στείλω σχολεῖο στήν Ἰωνία
Νά μάθεις μανταρίνι καί ἄψινθο
          Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ
Στό πυργάκι τοῦ φάρου τό καταμεσήμερο
Νά γυρίσεις τόν ἥλιο καί ν' ἀκούσεις
Πῶς ἡ μοίρα ξεγίνεται καί πῶς
Ἀπό λόφο σέ λόφο συνεννοοῦνται
          Ἀκόμα οἱ μακρινοί μας συγγενεῖς
Πού κρατοῦν τόν ἀέρα σάν ἀγάλματα
Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ
Μέ τόν ἄσπρο γιακά καί τήν κορδέλα
Νά μπεῖς ἀπ' τό παράθυρο στή Σμύρνη
          Νά μοῦ ἀντιγράψεις τίς ἀντιφεγγιές στήν ὀροφή
                                                                                         
Ἀπό τά Κυριελέησον καί τά Δόξα Σοι
Καί μέ λίγο Βοριά λίγο Λεβάντε
Κύμα το κύμα νά γυρίσεις πίσω
Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ
          Γιά νά σέ κοιμηθῶ  παράνομα
Καί νά βρίσκω βαθιά στήν ἀγκαλιά σου
Κομμάτια πέτρες τά λόγια τῶν Θεῶν
Κομμάτια πέτρες τ' ἀποσπάσματα τοῦ Ἡράκλειτου.

 ~~~~~~~~~~~~~~~~ *

Την Κυριακή 9 του Ιούνη έλαβε χώρα στον Πολυχώρο Πολιτισμού και Τέχνης Πόλις_in_art  στο Ν. Ηράκλειο ένα αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη.
 Μια Διαδραστική Παράσταση με Μουσική, Ποίηση και Χορό στην υπέροχη Σκηνή του "Πόλις".
Απαγγελίες Ποιημάτων: Φάνυ Πολέμη, Βούλα Σταμπέλου
Στο τραγούδι η Δάφνη Γεωργαλή, στο Μπουζούκι Βαγγέλης Τσιάνος και στο Πιάνο Αντώνης Αθηναίος
Χορεύουν
- Βούλα Σταμπέλου, Jurgen Kiriakis Qirjaqi
Επιμέλεια Αφιερώματος - Σκηνοθεσία Φάνυ Πολέμη
Κείμενα- Βούλα Σταμπέλου
Στην Αφήγηση η Κωνσταντίνα Μαθιουδάκη
Χορηγός επικοινωνίας η εκπομπή FanOrama και ο Βutterfly web radio
~~~~~
Φωτογραφίες : Δημήτρης Μπουρνούς


Τρίτη 28 Μαΐου 2019

διαγώνια- εναγώνια Φάνυ Πολέμη





διαγώνια
....εναγώνια 
....... κρατάω τα Όμικρον σου όλα 
( μικρό μου τέρας) 
..........οοοο να φΟρώ.
.............το απΟτύπωμα σΟυ στο πέλμα μου
................ακρΟγωνιαία λάβα μΟυ
..................ες αεί να καίς
....................σε βάφτισα λΟβΟτΟμή μου
.......................καταστέλλεις
...........................άηχα , ύπουλα
...............................καραδοκώντας το ΩμΕγα μου να γίνεις ...

Φάνυ Φωτεινή Πολέμη 

Παρασκευή 3 Μαΐου 2019

Ποίηση -Βαγγελης Ρεβενικιώτης


 ~ Όταν γεννιόμαστε κλαίμε,
λες και ξέρουμε πως θα είναι η υπόλοιπη ζωή μας ~

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Μέθυσε η καρδιά από το καπνό της νιότης
και για το μυαλό ούτε λόγος.
 Η ζάλη ήταν απερίγραπτη
 και επηρεάστηκε από μία σπίθα
που πέταξε η σάρκα
όταν αποφάσισε πως ήθελε να με εκτοξεύσει.

το στόμα είχε μία άλλη διάθεση
που μαζί μου θα ενεργοποιούσε την ειλικρίνεια των ματιών ,
τα χείλη σου ήταν μία φυλακή
που θα με εγκλώβιζαν μαζί με το άφθονο σώμα  σου.

Δυστυχώς το ποτήρι άδειασε και δεν ξανά γέμισε ποτέ.

Η ΑΡΧΗ
στο τέλος μιας βουλωμένης αρτηρίας
βρήκαμε την μοίρα μας να στέκεται όρθια
με τα χέρια καρφωμένα στο έλεος του αναπόφευκτου
 σαν να ήταν ένοχη για κάτι.

 Εμείς όπως ήταν φυσικό
αποφασίσαμε να υποχωρήσουμε
αντί να μαζέψουμε όλες τις υπόγειες πεταλούδες
και να βρεθούμε πιο κοντά στον τάφο που έλεγε: "έρωτας"

ΜΗΔΕΝ
πέσαμε στο γκρεμό του φωτός
για να δούμε την αυγή
να σηκώνει την πρώτη ηλιαχτίδα της Ελπίδας .
Και Σαν ανυπεράσπιστοι θεατές
βάλαμε τα κλάματα και δεν χειροκροτήσαμε ποτέ.

ο γκρεμός ήταν ρηχός!
 μα η πτώση μας χάθηκε στο βάθος.
ο τελευταίος επιζών τράβηξε μία κλωστή από ένα μπαλκόνι
μήπως και πεθάνει πρώτος
και ο πρώτος ευχόταν να είχε πεθάνει τελευταίος
για να του μείνουν τα αποτυπώματα της αγάπης ανεξίτηλα  στο δέρμα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
έπλεε σε πελάγη Ευτυχίας
μόνη της η δυστυχία
αναζητώντας το πλοίο της συμφοράς από το οποίο θα πιανόταν
 για να μην την χτυπήσει  το δυνατό χέρι του απρόοπτου.

 ένα ακόμη πρωινό συλλογιζόμουν
 που δεν πετάχτηκε καμία σπίθα
για να λάμψει η ανταύγεια της χαράς .

Έλεγα ξανά και ξανά: πάει! αυτή είναι η τελευταία μέρα του κόσμου
 και ο θάνατος θα βρει την Σπηλιά της καλοσύνης
 και θα χαθεί μαζί με το αύριο του έρωτα.


ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ (τραγούδι διαγωνισμού «Κάν’ το ν’ ακουστεί»)



κι άμα βρεθείς σε δύσκολη στιγμή
τότε να μη διστάσεις να βγάλεις μία κραυγή
Γιατί δεν σου αξίζει να μένεις στη σιγή
αλλά να απαντάς σε κάθε προσβολή

τη ρητορική του μίσους να σταματήσεις
και τη φωνή σου για ασπίδα να κρατήσεις
Βάλε ένα τέλος στην επιθετικότητα
έχεις όπως όλοι μας  αυτή την ικανότητα

είσαι άνθρωπος κι εσύ κι αξίζεις την ισότητα
Άσε τη ζωή σου να έχει μία ποιότητα
έχεις όπως όλοι μας τα ίδια δικαιώματα                   Χ2
βάψε τη ζωή σου με πολύχρωμα χρώματα

Ας αλλάξουμε αυτή την κοινωνία
Για να μην υπάρχει πια η αλαζονεία
ας ζήσουμε όλοι μας με την ευτυχία
Χωρίς τον εχθρό της αγάπης που είν' η βία

αυτός ο κόσμος μπορεί να βελτιωθεί
αρκεί η καλοσύνη ποτέ να μη χαθεί
το συνάνθρωπό μας απλά  να τον σεβόμαστε
και άσχημα ποτέ να μη φερόμαστε

είσαι άνθρωπος και εσύ και αξίζεις την ισότητα
Άσε τη ζωή σου να έχει μία ποιότητα                            
έχεις όπως όλοι μας τα ίδια δικαιώματα                        Χ2
βάψε τη ζωή σου με πολύχρωμα χρώματα



Βαγγέλης Ρεβενικιώτης
Γεννήθηκε το 2002 στον Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής. Είναι  Μαθητής της Β Τάξης Λυκείου .
Τον ξεχωρίσαμε στον Διαγωνισμό τραγουδιού «Κάντο να ακουστεί 2019»  του  
European School Radio    από τους στίχους που έγραψε στο τραγούδι «Ενας κόσμος αλλάζει» .
Είναι μέλος του
European School Radio και σαν  ραδιοφωνικός παραγωγός  κάνει  εκπομπές λόγου και μουσικής .
Ασχολείται με την ποίηση , τον στίχο ,  την μουσική , το θέατρο και την ζωγραφική .

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Black and White intro

Η νύχτα κρύβει την φωτιά
κρύβει και την αγάπη
το μαύρο κι άσπρο σαν θηλιά
σέρνουν την αυταπάτη .

Δώσε φιλί
 δίνω   αστραπή
δώσε ηδονή
δίνω οδύνη
ότι κι αν φύγει
 κι αν χαθεί
εδώ κορμί
εκεί  πληγή

στο τέλος
 κάτι
θα  μας μείνει .
 Δώσε λευκό  στο όνειρο ,
 σαν Άγγελου φτερά ταξίδεψε  με
 δίνω το μαύρο στην φωνή
 είναι τα μπλουζ που αγαπώ
έλα και  χαίδεψε με

 θα ναι δικό μας μυστικό
θα να τραγουδι  ζόρικο,
 …αρχή μεση και τέλος

εσύ φιλί
εγώ αστραπή
Μαύρο 
 και άσπρο
 κι ηδονή
 οδύνη και γινάτι
μπλέκονται οι νότες
 κι οι ρυθμοί
αυθαίρετη αυταπάτη

Φάνυ Πολέμη



HOSSEIN ZARE