Και στις πιο μικρές γωνιές
του σώματος
το ελάχιστο αίμα
ανεβάζει κυκλάμινα ,
να ευωδιάζουν του δέρματος
οι πνοές
και οι αναπνοές
μυστικό αλφαβητάρι
να χαράζουν στις χορδές ,
τραγούδια ψυχής να μελωδούν
χωρίς μουσικές και παράτες ,
μόνον τραγουδιστές σφυρίγματα
να μέλπουν τον αγέρα...
Και το περπάτημα ΄λαφρύ
ανήμπορες οι λέξεις
και η καρδιά δεν λησμονεί
μ΄ αγάπη να συντρέξει ,
το Πλάσμα αυτό το αιθερικό
που λέγεται Γυναίκα...
Νίκος Δημογκότσης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου