Φίλα με , γερνάω

Ο χρόνος οριοθετεί την σάρκα μου.

Οι στιγμές όλες εδώ χαραγμένες.

Ζωγραφιά το μέτωπο,

σχέδιο γραμμικό,

νεκρό τοπίο το πρόσωπο,

τα μάτια βότσαλα ριγμένα σε λίμνη,

σχηματίζουν κύκλους μαύρους που απλώνουν,

κύκνους λευκούς που τραγουδούν...

Το βλέμμα της μοναξιάς μου στο χαρίζω...

είναι ολόκληρο εγώ μαζί με μένα

και τις ηδονές που αρνήθηκα

για να σε συναντήσω.

Είναι το είδωλο μου στον καθρέφτη,

"μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας"...

χωρίς την παύλα , να μας χωρίζει.

Σάρκα με σάρκα,

ψυχή με ψυχή...

Φίλα με...

γερνάω..

Φάνυ Πολέμη