Η αγάπη μου και η τόσα χρόνια ενασχόληση μου με τις τέχνες γέννησε την ανάγκη να δημιουργήσω αυτό το blog με την φιλοδοξία να μοιραστώ με συνοδοιπόρους μου καλλιτέχνες , ποιητές , συγγραφείς , συνθέτες , μουσικούς , χορευτές , ζωγράφους , φωτογράφους , αρτίστες γλυκούς ξεχωριστούς της ψυχής μας τα πονήματα . ~Φάνυ Φωτεινή Πολέμη~

Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Εχω μιά μικρή Θάλασσα στα μάτια


Εχω μια μικρή θάλασσα στα μάτια
Εκεί σε κάποιο μικρό κόλπο της
άραξα ένα μικρό πλεούμενο
το λένε «ΔΆΚΡΥ».
Αγκυροβολημένο για μήνες τώρα.
Ξεχάστηκε μες το καλοκαίρι,
κι ερωτεύτηκε με ταντικρινό ακρογιάλι .
Λησμόνησε πια τανοιχτά του πελάγου
κι αρκέστηκε στο ήσυχο λίμνασμα 
 του ανεκπλήρωτου πόθου του.
Ακίνητο σαν τακρογιάλι
αταξίδευτο σαν την παρθενιά της πλώρης του ,
παράμεινε αταξίδευτο , πιστό όμως στα νερά του
και σάπισε.
Το είδανε κάτι παιδιά κι άρχισαν να το επεξεργάζονται
το κάνανε παιχνίδι
ξεκόλλησαν ξύλο το ξύλο το σκαρί του , τα πανιά του , τα κουπιά του ,   
και φτιάξανε μικρά ξύλινα σπαθιά να παίζουν τους Ιππότες .
Ότι απέμεινε από το κάποτε καμαρωτό πλεούμενο του άλλαξαν όνομα
το
είπανε « ΔΑΚΡΥΣΜΈΝΑ ΜΆΤΙΑ»
Τα παιδιά πράγματι ξέρουν πολλά παιχνίδια.

καλοκαίρι 1979

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου