Απολείπειν Θεός Αντώνιον- Καβάφης ( αποδοση Φάνυ Πολέμη)

Ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον

Σὰν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ᾿, ἀκουσθεῖ

ἀόρατος θίασος νὰ περνᾶ

μὲ μουσικὲς ἐξαίσιες, μὲ φωνὲς –

τὴν τύχη σου ποὺ ἐνδίδει πιά, τὰ ἔργα σου

ποὺ ἀπέτυχαν, τὰ σχέδια τῆς ζωῆς σου

ποῦ βγῆκαν ὅλα πλάνες, μὴ ἀνοφέλετα θρηνήσεις.

Σὰν ἕτοιμος ἀπὸ καιρό, σὰ θαρραλέος,

ἀποχαιρέτα τὴν, τὴν Ἀλεξάνδρεια ποὺ φεύγει.

Πρὸ πάντων νὰ μὴ γελασθεῖς, μὴν πεῖς πὼς ἦταν

ἕνα ὄνειρο, πὼς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου·

μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μὴν καταδεχθεῖς.

Σὰν ἕτοιμος ἀπὸ καιρό, σὰ θαρραλέος,

σὰν ποὺ ταιριάζει σε ποὺ ἀξιώθηκες μιὰ τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερὰ πρὸς τὸ παράθυρο,

κι ἄκουσε μὲ συγκίνησιν, ἀλλ᾿ ὄχι

μὲ τῶν δειλῶν τὰ παρακάλια καὶ παράπονα,

ὡς τελευταία ἀπόλαυσι τοὺς ἤχους,

τὰ ἐξαίσια ὄργανα τοῦ μυστικοῦ θιάσου,

κι ἀποχαιρέτα την, τὴν Ἀλεξάνδρεια ποὺ χάνεις.

Μουσική απόδοση Φάνυ Πολέμη