θα πω παραμυθάκι

Μία φορά και ένα καιρό,

σε ένα κουκλοσπιτάκι (θα πω παραμυθάκι)

ζούσε μία μικρούλα,αγνή καλή ψυχούλα,

η όμορφη τοσοδούλα.

Μη σου φανεί παράλογο,αγάπησε ένα άλογο,

με όμορφη χαίτη και ουρά.

Ήθελε να του μοιάζει,κάπως να του ταιριάζει.

Άφησε μακριά μαλλιά να φτιάχνει λέει αλογοουρά.

Ψεύτικα τα μαλλιά σου,δεν είναι αυτά δικά σου,λέγαν

όσοι τη βλέπανε,τι χρώμα, καλέ τα βάφεις;

Το χρώμα τους είναι φυσικό.

Πόσες φορές θα σας το πω;

Τα λόγια σας παν στράφι.

Πάω να φάω το γλυκό που είναι φυλαγμένο

εκεί ψηλά στο ράφι.

Θα ανέβω στο σκαμνάκι,να φτάσω το γλυκάκι.

Κλεφτρόνι,θα πει πάλι η μαμά.

Όχι εγώ μανούλα μου,το έφαγε το γατάκι.

Γλίτωσε την κατσάδα και τούτη τη φορά.

Κλείνοντας το ματάκι, κούνησε όλο χαρά, την αλογοουρά.

Εύη Μαρούλη